“โอ้จิตพี่นี้มิต่างกระต่ายเต้น
พอมองเห็นทรามนวลสงวนศรี
ดุจดั่งแขแลสุดโฉมโน้มทวี
แทบจะพลีแดด่าวดิ้นเพื่อกินเดือน..
ออพี่ม่วง เป็นผู้แต่งเองแน่เทียว วรรคสดับรับรองส่งวางรูปแย่ ขนาดนี้”
“เฮ้ย...เจ้าอ่านอันใดในกลอนของพี่ เอาคืนมา”
ม่วงรีบแย่งกระดาษออกไปจากมือน้องรู้สึกขัดเขินใจ ที่น้องสาวมาจับได้ว่าตนจะแต่งเพลงยาวไปให้สาว
“ทำมาริวิจารณ์เป็นนักเลงกลอน... ตัวเจ้ามารู้กลอนยาวเก่งนักหรือกระไร”
แต่ตัวน้อยทำตาวาว ก่อนจะขยับเอ่ยกลอนเพลงยาวออกมาเป็นท่อนว่า
“สงสารอกกระต่ายป่าปักษาชาติ
จะวายชีวาตม์ดับชีวิตด้วยพิศวง
แสนคะนึงถึงเสน่ห์ที่จำนง
ก็เหมือนอกกระต่ายดงที่หลงเดือน
เพลงยาวในสมุดไทยของเจ้าฟ้ากุ้งทรงประพันธ์ได้ไพเราะนัก ถ้าพี่หมั่นท่องให้เยอะก็จะแต่งเพลงยาวได้ไพเราะกว่านี้นะ”
“จงคืนเล่มนั้นมาให้พี่เก็บไว้เลยเจ้าตัวดี พี่ให้เจ้าอ่านต่ออีกมิได้แล้ว เป็นหญิงเป็นนางเขาไม่อ่านเพลงยาวกันดอก”
“อ้าว...แล้วฉันจะอ่านอะไรละ”....
ราคาปกติ
540 บาท
ราคา
432 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า