ชุด เรือนพระจันทร์ 4 เล่ม ประกอบด้วย
1.เพียงจันทร์ฟ้าพราว
2.รอยยิ้มพิมพ์จันทร์ 
3.พลอยจันทร์พันดาว
4.พรพระจันทร์

 

1.เพียงจันทร์ฟ้าพราว

นิยายรักของพระจันทร์ดวงที่ 1 ในชุดเรือนพระจันทร์

เพราะ ภารกิจลับของคุณยายสุดที่รักแท้ๆ จึงทำให้พระจันทร์ทั้งสี่ดวงอย่างพวกเธอเลยต้องจำยอมร่วมเล่น งานนี้ไม่ได้มีแค่มรดกเป็นของรางวัล แต่เป็นภารกิจที่ต้องเดิมพันด้วยหัวใจ

 “แอบมาขโมยแครอทหรือยังไง แม่กระต่ายน้อย”
เพียงจันทร์รีบสอดกระดาษลงกระเป๋าเสื้อ ก่อนจะซุกมือไว้ในนั้นเหมือนเด็กน้อยที่ถูกจับได้ว่าทำผิด
“ฉัน...หิวน้ำก็เลยลงมาหาน้ำดื่มน่ะค่ะ” บลูเลิกคิ้วนัยน์ตาพราวด้วยรอยยิ้มกับท่าทางของหญิงสาว
“แล้วคุณก็เลิกเรียกฉันว่า ‘แม่กระต่ายน้อย’ ได้แล้ว”
เพียง จันทร์พูดพลางนิ่วหน้าใส่ นี่คืออีกอย่างที่เธอรวมไว้ในคำจำกัดความว่า บลู บัสเตอร์ เป็นผู้ชายที่กวนประสาทที่สุด ทั้งรอยยิ้มและท่าทางของเขา รวมไปถึงคำพูดที่เขาพูดกับเธอด้วย
“ทำไมล่ะ มันเหมาะกับคุณนะ กระต่ายน้อย”
“เอ๊ะ! คุณนี่ ก็บอกว่าไม่อยากให้เรียกไง ฉันมีชื่อนะ ถ้าคุณเรียกไม่ได้ก็เรียกอย่างที่วิบอกให้เรียกนั่นแหละ”
เพียงจันทร์เม้มปาก เอาอีกแล้ว เธอเผลอปล่อยให้อารมณ์มาควบคุมเธออีกแล้ว เพราะเขาแท้ๆ ชอบทำให้เธอเสียการควบคุม
บลูยิ้มกว้าง เขาชอบเวลาที่เธอใส่อารมณ์กับเขา ปรกติเธอมักจะนิ่งและทำเสมือนว่าเธอควบคุมทุกอย่างได้
เพียง จันทร์เริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เธออยู่ตรงนี้ไม่ได้ เวลาอยู่กับเขาสองต่อสอง มันอันตรายกับเธอเกินไป ใช่ มันอันตรายต่อหัวใจเธอเกินไป
“ฉันง่วงแล้ว กรุณาหลีกไปด้วย ฉันจะกลับไปนอน...”
ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดจบประโยค บลูก็พูดสวนขึ้นว่า
“ผมนอนไม่หลับอีกแล้ว”
ดวง ตาสีฟ้าจับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากชมพูระเรื่อของหญิสาวด้วยความโหยหาอย่างไม่ ปิดบัง เพียงจันทร์รู้สึกกำลังขนลุกซู่กับอารมณ์ของชายหนุ่มที่แผ่ออกมา เธอก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว
ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงชอบแสดงความรู้สึกออกมาชัดเจนนักนะ ไม่รู้จักอายบ้างหรือยังไง
“มันไม่เกี่ยวกับฉันนี่” เธอพูดโดยพยายามไม่ให้เสียงสั่น ชายหนุ่มยังคงลุกคืบมาด้านหน้า เพื่อร่นระยะระหว่างเธอกับเขาให้แคบลง
“เกี่ยวสิ เพราะผมมัวแต่คิดถึงคุณ”
ใช่ เขานอนไม่หลับมัวแต่คิดถึงผู้หญิงตรงหน้าซึ่งนอนอยู่อีกห้องแทนที่จะเป็นบน เตียงของเขา พอเป็นแบบนั้นมันทำให้เขารู้สึกทรมาน เขาต้องการเธอ ต้องการลิ้มรสเธอ ทั้งที่เขาหาโอกาสสัมผัสเธอทุกครั้งที่มีโอกาสโดยไม่ปิดบังเพื่อลดความ ปรารถนาในตัวเขาลงบ้าง แต่มันกลับยิ่งทำให้เขาโหยหาเธอมากขึ้น
ผู้ชาย อย่างบลู บัสเตอร์ ไม่เคยปิดบังหากต้องการผู้หญิงคนไหน และเขาก็เป็นพวกมุ่งมั่นเป็นพิเศษเสียด้วย ถ้าไม่นับอิซเบลล่า ภรรยาเก่าของเขา เพียงจันทร์เป็นผู้หญิงคนแรกในรอบหลายปีนี้ที่กระตุ้นความรู้สึกเขาได้มาก ขนาดนี้

 

2.รอยยิ้มพิมพ์จันทร์

นิยายรักของพระจันทร์ดวงที่ 2 ในชุดเรือนพระจันทร์


เพราะ ภารกิจลับของคุณยายสุดที่รักแท้ๆ จึงทำให้พระจันทร์ทั้งสี่ดวงอย่างพวกเธอเลยต้องจำยอมร่วมเล่น งานนี้ไม่ได้มีแค่มรดกเป็นของรางวัล แต่เป็นภารกิจที่ต้องเดิมพันด้วยหัวใจ

‘...ลุงน่ะเป็นคนนะ มีมือมีเท้า ถ้ายังไม่ตายก็สู้ชีวิตสักหน่อยเถอะ จะได้ไม่อายไอ้ด่างมัน...’

ณดล นอนยิ้มกับเพดานห้อง ลูกน้องของเขาต่างพูดกันบ่อยครั้งว่าทำไมเขาถึงไม่สนใจหาผู้หญิงมาอยู่ข้าง กาย เพื่อแก้เหงาบ้าง ทุกคนต่างเดากันไปต่างๆ นานา บ้างก็ว่าเขาอาจจะยังรัก และตัดใจจากพิมพ์ประไพไม่ได้

แต่เขารู้นานแล้วว่า ในหัวใจของเขาไม่มีที่ว่างให้แก่ผู้หญิงคนไหนๆ อีกแล้ว ทุกพื้นที่ไม่ว่าจะในสายตา หัวใจ หรือแม้แต่สมองของเขา มันเติมเต็มไว้ด้วยใครคนหนึ่ง ที่ถึงแม้จะใจร้อนแต่ก็กล้าหาญ ขี้โวยวายแต่เต็มไปด้วยความจริงใจ หญิงสาวเจ้าของรอยยิ้มที่สวยกว่าใครๆ ที่เขาเคยรู้จัก

ชายหนุ่มพลิกตัวเหลือบตาไปมองพระจันทร์ที่มาปรากฏ ตัวอยู่นอกหน้าต่างห้องนอนของเขาทุกครั้งที่เป็นคืนวันเพ็ญ ก่อนจะหลับตาแล้วพบกับดวงจันทร์อีกดวงที่อยู่ในความทรงจำของเขาเสมอ

'ดวงจันทร์...ของเขาคนเดียว'



“นี่คุณ รู้ไหมไอ้คนสุดท้ายที่จงใจลวนลามฉันน่ะ กระดูกมันหักไปกี่ท่อน” พิมพ์จันทร์เงยหน้าขึ้นจ้องตาชายหนุ่มพลางขู่

“ฟังจากเสียงขู่ของคุณ คงเยอะน่าดู น่าจะนอนหยอดน้ำข้าวต้มไปอีกหลายเดือน” ณดลพูดติดตลก แต่ก็ยังไม่ปล่อยพิมพ์จันทร์อยู่ดี

“ถ้า รู้ คุณก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะพยายามเข้าใจ และถือว่าสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่นี้เป็นแค่การช่วยเหลือ” พิมพ์จันทร์พูดชัดถ้อยชัดคำ ก่อนจะเลื่อนมือลงไปแกะมือของชายหนุ่มออกจากสะโพกของเธอ

“ใช่ ที่ผมทำอยู่นี่เป็นแค่การให้ความช่วยเหลือ แต่ที่ผมกำลังจะทำ...อันนี้ผมจงใจ”

“ว่าไงนะ...อ๊ะ!”

วง แขนแข็งแรงของณดลรวบร่างหญิงสาวที่ตัวเล็กกว่าเข้ามาไว้ในอ้อมกอด แขนขวารัดเอวของหญิงสาวจนแนบชิดกับสะโพกเขา พลางยกตัวเธอให้สูงขึ้น พิมพ์จันทร์ตกใจจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อประท้วง แต่ก็ประจวบเหมาะกับใบหน้าของณดลที่ก้มลงมา

ริมฝีปากร้อนประกบเข้า กับริมฝีปากของหญิงสาว พิมพ์จันทร์ชกมือลงบนบ่าของชายหนุ่มแรงๆ หลายครั้ง แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกรู้สา ณดลใช้มือซ้ายดันท้ายทอยของพิมพ์จันทร์ให้แหงนเงยขึ้นเพื่อรับสัมผัสจากเขา ได้มากยิ่งขึ้น ปลายลิ้นของเขาตรงเข้าไปรับรู้รสชาติของเธอ

เขารอเธอ มานานเกินไป เฝ้ามองเธอโดยที่เธอไม่รู้ถึงตัวตนของเขามานานเกินไป มัวแต่คิดว่าเขาต้องเป็นคนที่ยอดเยี่ยมพอจะคู่ควรกับเธอให้ได้ โดยที่ลืมนึกไปว่าหญิงสาวคนนี้ก็อาจมีคนหมายปองเธออยู่เช่นกัน ถ้าเขามัวแต่ชักช้าเธออาจหลุดลอยไป เขายอมให้เธอหักกระดูกทุกชิ้นที่มีก็ได้ แต่ขอให้เธอได้รับรู้ตัวตนเขาบ้างก็แล้วกัน

ณดลไม่เคยคิดว่าเขาเป็นคนขี้หึง แต่สองสามวันที่ผ่านมานี้ เขายอมรับอย่างไม่อายเลยว่า

'เขาเป็นคนขี้หึงมาก'


 

3.พลอยจันทร์พันดาว

นิยายรักของพระจันทร์ดวงที่ 3 ในชุดเรือนพระจันทร์

เพราะ ภารกิจลับของคุณยายสุดที่รักแท้ๆ จึงทำให้พระจันทร์ทั้งสี่ดวงอย่างพวกเธอเลยต้องจำยอมร่วมเล่น งานนี้ไม่ได้มีแค่มรดกเป็นของรางวัล แต่เป็นภารกิจที่ต้องเดิมพันด้วยหัวใจ

ลุค เฟรดเดอริโก้ มาฟิโอโซ่ พิช

ทำไม เธอจะไม่รู้จักมาเฟียนักบุญแห่งซิซิลีล่ะ คนดังจากอิตาลี นักธุรกิจที่รวยเป็นอันดับต้นๆ ของยุโรป แต่ใจบุญบริจาคเงินมากมายเพื่อช่วยเหลือคนไร้บ้าน
แต่ที่เธอกลัวไม่ใช่ ชื่อเสียงด้านดีของเขาที่มีมากมายนั่นหรอก พลอยจันทร์รู้ดีคนยิ่งปล่อยกระแสข่าวว่าดีมากแค่ไหน เบื้องหลังข่าวพวกนั้นก็มักจะมีเรื่องร้ายๆ ซ่อนอยู่เสมอ ถ้าเป็นไปได้ใครจะอยากยุ่งกับพวกมาเฟียล่ะ

“ก็ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่นี่นา ปล่อยฉันนะ ฉันไม่เคยไปทำอะไรให้คุณ แล้วคุณจับตัวฉันมาทำไมเล่า”

ลุ คถอนหายใจ 'ดูจะเป็นคนอารมณ์รุนแรงและไม่ยอมฟังเหตุผลสักเท่าไร' ชายหนุ่มรั้งเอวหญิงสาวเพียงเล็กน้อยก็พาเธอไปที่อ่างอาบน้ำได้ไม่ยาก
เขาเปิดก๊อกน้ำอุ่น แล้วช้อนตัวพลอยจันทร์ให้ไปนั่งที่ขอบอ่างเพื่อหย่อนเท้าลงไปแช่ในน้ำอุ่น

“อูย” หญิงสาวครางเบาๆ สีหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด ทำให้ลุคนิ่วหน้า

'ผู้หญิง คนนี้ไม่เหมาะที่จะมีสีหน้าที่เจ็บปวดเลยจริงๆ' แล้วลุคก็เพิ่มลิสต์รายการที่ต้องกำจัด เพื่อไม่ให้เธอคนนี้ต้องเจ็บปวดไว้ในอันดับต้นๆ ของสิ่งที่เขาจำเป็นต้องทำหลังจากนี้โดยไม่รู้ตัว

ลุคนั่งลงข้างอ่าง อาบน้ำ เขาเอื้อมมือไปจับเท้าของหญิงสาว แล้วเริ่มนวดเบาๆ พลอยจันทร์เลยหน้าแดง เพราะจู่ๆ แขนของชายหนุ่มก็พาดบนหน้าขาของเธอ ก่อนจะแยกเรียวขาของเธอเพื่อให้นวดเท้าได้ถนัดถนี่

“นี่คุณ จะบ้าเหรอ ปล่อยเท้าฉันนะ เดี๋ยวฉันนวดของฉันเองได้” พลอยจันทร์ร้องห้ามเสียงหลง แต่แล้วก็จำใจวางมือข้างหนึ่งที่ไหล่ของชายหนุ่ม เพื่อค้ำยันไม่ให้เสียหลักไถลลงไปในอ่างอาบน้ำ

“ทำแบบนี้เลือดจะได้ ไหลเวียนมาที่เท้าได้เร็วกว่า อยู่นิ่งๆ เถอะน่า คนฉลาดก็ควรรู้ว่าเมื่อไรควรสู้หรือเจรจานะ” ลุคพูดก่อนจะย้ายไปนวดที่เท้าอีกข้าง พลอยจันทร์ชะงักไปเพราะคำเตือนของเขา

โธ่ เอ๊ย! ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ แต่จะมีผู้ชายสักกี่คนกันที่จับผู้หญิงมา แล้วมานั่งนวดเท้าให้เจ้าหล่อนแบบที่ผู้ชายคนนี้ทำกันบ้างล่ะ เท่าที่เธอเจอมาน่ะ ไม่มีเลย ต่อให้เป็นผู้ชายเจ้าชู้ปากหวานช่างเอาใจก็เถอะ ส่วนใหญ่ พออยู่ด้วยกันสองต่อสองก็เห็นอยากจะนวดแต่ตรงอื่นมากกว่าที่เท้าทั้งนั้น


 

4.พรพระจันทร์

นิยายรักของพระจันทร์ดวงสุดท้าย ในชุดเรือนพระจันทร์

เพราะภารกิจลับ ของคุณยายสุดที่รักแท้ๆ จึงทำให้พระจันทร์ทั้งสี่ดวงอย่างพวกเธอเลยต้องจำยอมร่วมเล่น งานนี้ไม่ได้มีแค่มรดกเป็นของรางวัล แต่เป็นภารกิจที่ต้องเดิมพันด้วยหัวใจ

พรจันทร์กระแทกตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย พลางมองหน้าชายหนุ่มแล้วสะบัดหน้าไปมองทางอื่น กว่าจะส่งคุณป้ามหาภัยกับคุณยายแสนประหลาด บวกพี่สาวอีกสองคนกลับไปได้ ก็ทำเอาพรจันทร์เหนื่อยจนเหมือนกับไปวิ่งรอบสนามฟุตบอลมาสักสองรอบ

นี่ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหมอบอกว่าให้คนป่วยพักผ่อนมากๆ ละก็ คุณป้าคล้ายคงไม่ยอมกลับง่ายๆ แน่

‘ไหนๆ ก็จะหมั้นกันแล้ว อยู่ดูแลกันต่ออีกสักคืนสองคืนก็ไม่น่าเกลียดใช่ไหม แม่คล้าย’
‘ค่ะ คุณน้า’

เฮ้อ อยากจะบ้าตาย เวลาที่คุณยายร่วมมือกับคุณป้าเนี่ย มันคือหายนะชัดๆ เลย

“ถอนหายใจทำไมยายตัวเล็ก” นภพรถามเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กนั่งถอนหายใจหลายครั้งติดกัน

“พี่นภคิดจะแกล้งพรใช่ไหมที่ไปตอบตกลงกับคุณป้าแบบนั้น” พรจันทร์เริ่มเปิดประเด็นก่อน

“แกล้ง? พี่น่ะเหรอแกล้งพร” นภพรถามน้ำเสียงเหมือนไม่เข้าใจในสิ่งที่
หญิงสาวจะสื่อ

“ใช่ แกล้ง พี่นภไม่ได้รักพรซะหน่อย แล้วพี่นภจะแต่งงานกับพรได้ยังไงคะ” พรจันทร์ถามด้วยน้ำเสียงน้อยใจโดยไม่รู้ตัว ทำให้นภพรยกมุมปากขึ้นทันที

“แล้วพรรู้ได้ยังไงล่ะว่าพี่ไม่ได้รักพร”

เหมือนอากาศถูกสูบออกไปจนเกือบหมดปอดของพรจันทร์ เธอหูอื้อแล้วหยุดหายใจไปโดยไม่รู้ตัว มือน้อยกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในอุ้งมือ

“พรไม่ได้หมายความว่าพี่นภไม่รักพร แบบ เอ่อ...ก็พรเป็นน้องพี่นภนี่นา พี่นภก็ต้องรักพรอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่แบบคนที่จะแต่งงานกัน” พรจันทร์รีบพูดรัวๆ

“แล้วถ้าพี่ไม่ได้รักพรแบบน้องสาวล่ะ”
“ปะ..เป็นไปไม่ได้” พรจันทร์ตอบเสียงติดอ่าง
“พร รู้ได้ยังไง” นภพรย้อนถามเสียงนิ่ง พรจันทร์จึงกำมือแน่นกว่าเดิม

“ก็...ก็พี่นภไม่เคย....” พรจันทร์พูดตะกุกตะกักแล้วก็หยุดพูด เพราะคิดว่าคำที่เธอกำลังจะพูดออกไปนั้นมันน่าอายเกินไป

“ไม่เคยอะไร” นภพรถามพลางขยับตัวมาจนชิดขอบเตียงแล้วเปลี่ยนเป็นนั่งห้อยขาลง

“ก็..ไม่เคยทำอย่างที่คนรักกันเขาชอบทำน่ะสิ...มีแต่ดุตลอด” พรจันทร์พูดพลางก้มหน้างุด

‘บ้าจริง! ยายพรเอ๊ย ถ้าคิดจะพูดประโยคแบบนี้ ทำไมต้องทำเสียงเหมือนน้อยใจที่เขาไม่เคยทำด้วยนะ ยายบ้าพรจันทร์เอ๊ย ยายงี่เง่า’

“เช่น...” นภพรโน้มตัวมาข้างหน้า พลางก้มตัวจนเขาสามารถสูดดมกลิ่นแชมพูจากศีรษะของหญิงสาวได้

“เช่นอะไรก็ได้ที่คนรักกันเขาชอบทำน่ะสิ” พรจันทร์โพล่งออกมาอย่างเหลืออด พร้อมกับเงยหน้าขึ้นสบตาสีดำสนิทที่อยู่ห่างจากเธอไม่ถึงคืบ

“อย่างนี้ถือว่าใช่ไหม”

ริมฝีปากของนภพรยื่นมาแตะริมฝีปากของพรจันทร์ แม้จะไม่รวดเร็วนัก แต่ก็เร็วพอจนพรจันทร์เบือนหน้าหลบไม่ทัน

หญิงสาวห่อไหล่และหดคอเล็กน้อย หัวใจของเธอเต้นรัวขึ้น ตอนแรกอาจเป็นเพราะตกใจจึงไม่หลบ แต่ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เธอเงยหน้ารับจูบของชายหนุ่มที่อยู่กับเธอมาตลอดชีวิตของเธอ