“...ฉันว่ามันเร็วไปนะคะ”
“ไม่เร็วไปหรอก” พูดพร้อมกับจูบบนข้อมือบางอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง
สัมผัสเบาๆ ราวกับขนนกลากผ่านทำให้หญิงสาวตัวสั่นสะท้าน
หลบตาเขินเอียงอายจนไม่ทันเห็นรอยยิ้มอย่างมีเลศนัยของเขา
“ผมบอกแล้วไงว่าไม่ช้าก็เร็ว...เราก็ต้องเจอกัน สำหรับคุณกับผม...เวลาไม่ใช่เรื่องสำคัญ”
ปฏิพัทธ์ออดอ้อนจนไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะใช้คำพูดคำจาและท่าทางได้หวานชวนเลี่ยนแบบนี้
ถ้าไม่เพราะว่าน้ำเพชรเป็นน้องสาวของเพทาย...เขาคงทำแบบนี้ไม่ได้
คิดได้อย่างนั้น เขาจึงปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ
มือใหญ่ยกขึ้นไล้แก้มนวลเนียนไปมา โน้มริมฝีปากเข้าไปแนบชิดกับริมฝีปากนุ่มสีแดงเรื่ออย่างจงใจ
ดูดซับความหอมหวานของหญิงสาวอีกครั้ง...และอีกครั้ง
ราคาปกติ
175 บาท
ราคา
140 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า