พลิศจับมือเธอขึ้นมา ดารินทร์ตกใจ
"คุณพลิศ..."
"แหวนนี่ ถอดออกได้ไหม"
"ทำไมเหรอคะ"
"ถอดออกได้ไหมล่ะ" ย้ำถามอีกครั้ง
"ไม่ได้ค่ะ"
"ใครให้มาหรือ"
พลิศเริ่มฉุน ไม่รู้เพราะอะไร เขาต้องการคำตอบว่าใครให้
ประกายระยิบระยับของแหวนส่องกระทบตา ทำให้เขาหงุดหงิดและปรนเปรอดารินทร์อีกด้วยเครื่องดื่มแก้วที่สาม...และสี่...ห้า...
ชายหนุ่มจับมือเธอให้คว่ำลง ดารินทร์ทัดทานเขาไม่ได้แล้วในคราวนี้ แหวนถูกรูดผ่านนิ้วและทิ้งลงกลิ้งไปกับพื้นไม้ขัดจนขึ้นเงา
ถัดจากไม่นั้นถึงอึดใจ ร่างของเธอก็ถูกช้อนอุ้ม วงแขนอบอุ่นสอดอยู่ใต้แผ่นหลัง
ที่ไหนกันหนอที่เขากำลังจะพาเธอไป...ดารินทร์ไม่รู้...
คือสุขหรือทุกข์ ก็สุดแท้แต่พลิศจะจูงมือพาเธอเดินข้ามผ่านไป