ชะตาร้ายลิขิตให้นางฟ้าตัวน้อยๆ ที่เพิ่งแตกเนื้อสาวต้องมาอยู่ในรังโจร
อยู่...ในฐานะหลานสาวของเจ้าพ่อคาสิโนหน้าหล่อแห่งเทกซัส
อยู่...ด้วยความเสน่หาที่มีให้เขาหมดหัวใจ
รสรินทร์จะเดินทางไหนต่อ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่า
คุณอาหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่เธอหวังฝากชีวิต คือคนเดียวกันกับผู้ชายที่ปลิดชีวิตพ่อของเธอ...
“อาเมฆให้พ่อไปที่เทกซัสทำไมคะ อาเกลียดพ่อของรส แล้วทำไมต้องมาเลี้ยงดูรสด้วย
อาโหดร้ายเกินกว่าที่รสคิด อาไม่ใช่อาเมฆคนเดิมที่รสรู้จัก ผู้ชายที่ยืนตรงหน้ารสคือซาตาน !
ซาตานในคราบคน ซาตานที่ทำทุกๆ อย่างเพื่อความสะใจของตัวเอง รสเกลียดอาที่สุด !!!”
“หุบปากไปเลยนะรสรินทร์ เธอพูดว่าเกลียดฉันมากี่ครั้ง แล้วสุดท้ายมันเป็นยังไง ฮ้ะ ! ?”
เมฆากัดฟันพูดเสียงห้าว หน้าอกแกร่งกระเพื่อมขึ้นลงบ่งบอกความเกรี้ยวกราด
“หึ ! รู้ความจริงแล้วก็ดี จะได้ไม่ต้องสาธยายให้เปลืองน้ำลาย รู้อะไรบ้างล่ะ ? รู้ครบหรือยัง”
เขาสาวเท้าเข้าหา แต่รสรินทร์กลับถอยกรูดจนแผ่นหลังติดประตูไม่อาจจะหลีกหนีไปทางไหนได้
“ในที่สุดอาก็ยอมรับ เหมือนที่คนอื่นเล่าให้รสฟัง” รสรินทร์ปล่อยให้น้ำตาไหลรินเพื่อทำลายม่านน้ำตาที่มืดมัว
เธอต้องการเห็นใบหน้าคนใจร้ายให้ชัดเจนมากที่สุดเพื่อจะได้ซึมซับความเกลียดชังเอาไว้
“คนอื่นน่ะใคร แล้วมันพูดว่าอะไรบ้าง ถึงได้เชื่อมันเป็นตุเป็นตะ” เขากระชากเรียวแขนเล็กแล้วรั้งเข้ามาใกล้
ก่อนจะดันเธอชิดประตูโดยที่มีกายใหญ่ถาโถมกักกันเอาไว้
“เงียบทำไมล่ะ อยากรู้นักใช่ไหมว่าทำไมฉันต้องส่งไอ้พ่อสารเลวของเธอไปถึงเทกซัส หึ !
น่าจะตอบแทนบุญคุณแทนพ่อของเธอหน่อยนะ ฉันอุตส่าห์ส่งเงินให้มันไปผลาญเล่นในบ่อนแทบทุกวัน”
“รสจะไม่ตอบแทนอะไรทั้งนั้น ปล่อยรสนะ รสเจ็บ !” เธอสะบัดแขนออก
แต่เมฆากลับเพิ่มแรงบีบเค้นที่ฝ่ามือจนร่างเล็กต้องโย้ตัวขึ้นเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
“มันง่ายเกินไปหน่อยมั้งรสรินทร์ ฉันเลี้ยงดูเธอมาหมดไปไม่ใช่น้อยๆ
รวมไอ้เงินที่พ่อเธอผลาญก็เกือบจะร้อยล้านบาท บอกไว้ก่อนว่าฉันไม่ใจดีพอที่จะปล่อยเธอไปง่ายๆ หรอกนะ”
“งั้นก็ฆ่ารสเลยสิ เอาให้สมใจอาไปเลย ชอบนักนี่การได้รังแกคนไม่มีทางสู้ โอ๊ย !”
ร่างเล็กทรุดลงกับพื้นด้วยแรงเหวี่ยงอย่างไม่ปรานีปราศรัย
“อย่านะอาเมฆ กรี๊ดด...”
“หมดเวลาแล้วกับการที่รอคอย ช่วยไม่ได้นะรสรินทร์ ถ้าเธอไม่รู้เรื่องนี้ ฉันอาจจะยังไม่ทำลายเธอ”
ราคาปกติ
300 บาท
ราคา
240 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า