“โอ๊ย !”
ปทิตตาร้องเสียงหลงหลังจากถูกเหวี่ยงลงบนเตียงขนาดใหญ่
“ต้องให้บอกกี่ครั้งว่าห้ามคุยกับผู้ชายอื่น”
“ปาล์มมีสิทธิ์จะคุยกับใครก็ได้นะคะ ทำไมคุณฟรานซิสต้องมาบังคับปาล์มด้วย”
น้ำตาของคนน้อยใจเริ่มไหลรินลงมาเพราะคำสั่งบ้าๆ ไร้เหตุผลของเขา
“เธอก็น่าจะรู้ดี...”
เขาไม่พอใจที่เธอทำเหมือนไม่รับรู้อะไรสักอย่าง
“ปาล์มไม่ทราบค่ะ”
“แล้วเธอเป็นอะไรกับฉันล่ะ ?”
ฟรานซิสจ้องหน้าหวานอย่างรอคำตอบ
“ก็น้องสาวไงคะ”
‘เธอเป็นน้องสาวที่เขารังเกียจและไม่เคยต้องการ’ หญิงสาวตอบและอดน้อยใจในโชคชะตาไม่ได้
“ฉันไม่เคยยอมรับสักที”
“ปาล์มเข้าใจค่ะว่าคุณฟรานซิสเกลียดปาล์ม วันแรกที่ปาล์มเข้ามาในบ้านคุณฟรานซิส
ก็พูดกับคุณแม่ว่าเกลียดปาล์ม เกลียดและไม่คิดจะยอมรับเป็นน้อง”
หญิงสาวบอกเสียงเบาลงเรื่อยๆ แค่คิดหัวใจก็เจ็บเหมือนถูกมีดกรีดลึกลงไปข้างใน
“แล้วเธอต้องการให้ฉันยอมรับในฐานะไหนดีล่ะ ถ้าต้องการเป็นน้องสาวก็เลิกคิดไปได้เลย
แต่ถ้าอยากเป็นอย่างอื่นฉันอาจจะลองไปคิดดู”
ฟรานซิสบอกเสียงเย็นชาไร้คำปลอบโยน
“ปาล์มไม่อาจเอื้อมขนาดนั้นหรอกค่ะ”
“ก็ดีแล้วที่เธอไม่อาจเอื้อม เพราะขนาดน้องสาวเธอยังเป็นไม่ได้
แล้วนับประสาอะไรฉันถึงจะให้เธอมาเชิดหน้าชูตาอยู่เคียงข้างฉัน
อย่างดีก็เป็นแค่เด็กกะโปโลที่ฉันสะสมไว้เป็นคู่นอนชั่วคราว”
“ขอบคุณนะคะที่ทำให้ปาล์มเข้าใจเสียที”
ราคาปกติ
255 บาท
ราคา
204 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า