เจ้าสาวคนนั้นสดใสน่ารัก ยิ้มแอร่มระคนเขินลงมาจากแนวบันไดคฤหาสน์หลังงาม สู่ห้องกว้างใหญ่ ลานจัดพิธีวิวาห์ช่วงเช้าของสองตระกูล เจ้าสาววอยู่ในชุดบรมพิมาน สีงาช้างที่ผู้ใหญ่ฝ่ายมารดาบรรจงจัดหาให้ด้วยความรัก และภูมิใจเป็นที่สุด แล้วไฮไลท์ที่คาดเดากันก็เป็นเหมือนที่คิด...งานกลางวันที่ว่าสนุกแล้ว แต่เทียบกับงาน เลี้ยงฉลองวิวาห์ค่ำคืนนี้ยิ่งสนุกกว่าทบเท่า รุ้งรดาสีไวโอลิน พลาภพร้องเพลงเกี้ยวพาราสีในเพลงขอให้เหมือนเดิม ในเวอร์ชั่นคน หนุ่มร่วมสมัย แววตาของพลาภพบ่งบอกถึงความรักที่มีต่อเจ้าสาวมากล้น เจ้าสาวเขินอายหลับตาพริ้มหนี ทำเคลิบเคลิ้มกับอารมณ์เพลงสีไวโอลิน
|