เมื่อเธอคือยอดปรารถนาของเขา และเขาก็คือยอดปรารถนาของเธอ ความปรารถนาท้ายที่สุดแล้วก็ลงเอยด้วยความรักที่แสนจะยิ่งใหญ่เหนือสิ่งใด

#ยอดปรารถนา #ผัวบำเรอสวาท

“ห้ามหยุดแค่จูบนี้จูบเดียวนะคุณทัตฉันโกรธคุณแน่ถ้าคุณทำอย่างนั้น”
นี่เป็นคำพูดประโยคแรกของเธอที่เปล่งออกมาหลังจากปากอิ่มได้เป็นอิสระจากการถูกรุกรานด้วยความสยิวซ่าน และเป็นเพระคำพูดที่แสนจะตรงไปตรงมานี้เองที่ได้ทำให้คนฟังถึงกับตกใจเพราะคำๆ นี้เขาจะต้องเป็นคนพูดไม่ใช่หรือไง
“คุณหื่นหนักเกินไปแล้วพริ้มพลอย นี่คุณไม่อายผมบ้างหรือไงเนี่ยพูดจะอะไรออกมาแบบนี้ได้ไงกัน ผมล่ะอายแทนคุณจริงๆ เลย”
“ฉันไม่สนใจหรอกน่า ด้านได้ถ้ามัวอายก็อดน่ะสิและฉันก็ไม่อายคุณด้วยเพราะไม่มีคำว่าอายอยู่ในพจนานุกรมของฉัน ขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยนะถ้าเราได้อยู่ด้วยกันจริงๆ ยังมีเรื่องที่คุณจะต้องอายแทนฉันอีกเยอะเลย ห้องนอนอยู่ไหนคะขึ้นห้องกันเถอะ ฉันอุตส่าห์ถ่อมาถึงบ้านคุณแล้วฉันยังไม่กลับแน่ถ้ายังไม่ได้กินคุณก่อน”
"นี่แม่คุ๊ณ!!! สงสัยตอนเกิดมาเนี่ยลืมเอายางอายมาด้วยแน่ๆ เลย คุณตามผมมาถึงบ้านมานั่งอ่อยผมอยู่อย่างนี้ยังไม่พอ นี่คุณกล้ามากถึงขนาดชวนผมขึ้นห้องเลยหรือเนี่ย”
“ถ้าฉันอุ้มคุณไหวฉันอุ้มคุณขึ้นห้องไปแล้วแหละชยทัตหรือว่าที่คุณอิดออดอยู่เล่นตัวอยู่แบบนี้ใจจริงแล้วคุณชอบแบบเอาท์ดอร์หรือไง ไม่เอานะตรงนี้มันร้อน แดดเปรี้ยงๆ เลย เดี๋ยวผิวฉันจะไหม้เสียก่อนจะที่จะบรรลุเป้าหมาย”
“พริ้มพลอย!!! พูดอะไรออกมาเนี่ย”
“ก็พูดเรื่องจริงนี่ อย่ามัวมาเล่นตัวอยู่เลยน่าคุณเองก็แข็งจนจะปริอยู่แล้วฉันรู้นะ”
“อะไรแข็ง พูดมาดีๆ นะ”
“ก็ไอ้ที่มันทิ่มก้นฉันจนจะทะลุอยู่แล้วเนี่ยแหละที่แข็งจะให้พูดตรงๆ ไหมว่าอะไร ห้องนอนอยู่ไหนคะขึ้นห้องกันเถอะ เข้าหอกันก่อนแต่งไม่เป็นหรอกฉันไม่ถือแต่ถ้าฉันยังไม่ได้กินคุณฉันตายแน่ๆ”
“ปากดีนักนะเดี๋ยวพ่อจะขังเอาไว้สักสามวันสามคืนไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลยจะจัดให้หนักจนเดินไม่เป็นเลยคอยดูนะ”
“โอ้!!! ถ้างั้นเดี๋ยวนะคะอย่าเพิ่งอุ้มฉันไป ขอเวลาแป๊ปหนึ่งก่อนค่ะ”
“อ้าว!!! ทำไมมาปอดเอาตอนนี้ล่ะคนสวย เก่งไม่จริงนี่น่า”
“ใครว่าฉันปอดฉันแค่จะขอเวลาโทรบอกพ่อก่อนว่าจะไม่กลับบ้านสามวันสามคืนก็เท่านั้นเอง คุณน่ะทำให้ได้อย่างที่พูดมาเถอะนะอย่าดีแต่ปากก็แล้วกัน”

#ยอดปรารถนา #เล่ห์สวาท

เสียงหวานต่อว่าเขาออกมาอย่างไม่เต็มเสียงนักในขณะที่ดวงหน้ารูปไข่ยังคงก้มหน้ามองปลายเท้าของตัวเองไม่ยอมสบตากับเขาและเสียงหวานที่ยังตะกุกตะกักเพราะความเขินอายและยังตั้งตัวไม่ติดในสิ่งที่เธอเพิ่งจะเคยพบเจอมันหรือเปล่าก็รู้ ถึงแม้เขาจะยุติทุกอย่างลงไปแล้วแต่ความเสียวที่ได้จากเรียวลิ้นของเขามันยังคั่งค้างอยู่ในความรู้สึกของเธอ ณ ตอนนี้
“ผมเป็นผัวคุณนะเรน ผมเห็นทุกซอกทุกมุมของตัวคุณมาแล้ว แต่คนอื่นผมไม่ยอมให้ใครมาเห็นแม้แต่ขาอ่อนของคุณแน่ ผมเห็นคนเดียวผมกินคนเดียวเท่านั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมอง”
“กินอะไรพูดให้ดีๆ นะ”
เสียงแหลมเล็กตวาดแหวเข้าใส่ด้วยความโมโหเพราะเขาเล่นเอาเรื่องที่น่าอับอายของเธอมาล้อเลียนเช่นนี้
“ก็กินกลีบส้มสองกลีบที่มีสีชมพู กินเม็ดเชอรี่สีแดงสดสวย กินน้ำหวานๆ ของคุณเหมือนอย่างที่ผมกินมาแล้วเมื่อกี้นี้ไงทูนหัว”
“ยี้!!! ลามกไม่มีใครเกินเลย กินแล้วพูดออกมาแบบนี้ได้ไงยะ”
“โธ่ๆๆ แม่คนอ่อนเดียงสา...มาว่าผัวลามกแล้วใครกันนะที่ครางลั่นๆ ออกมาเมื่อกี้น่ะ...ครางไม่ครางเปล่าด้วยนะยังเอามือมากดหัวผมให้แนบชิดเข้าไปอีกคุณทำให้ผมเกือบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะเมื่อครู่นี้ดีนะที่คุณเสร็จเสียก่อน ไม่งั้นได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่นอนเลย นักธุรกิจชื่อดังของเมืองนี้ตายคาร่องเสียวของภรรยาสาว...คุณว่าผมบ้ากามคุณเองก็หื่นไม่ได้น้อยไปกว่าผมสักเท่าไหร่หรอกน่าทูนหัว”
“หุบปากของคุณเดี๋ยวนี้เลยนะคุณสามีก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวแล้วตัดลิ้นของคุณทิ้งซะเดี๋ยวนี้”
“ที่ผัวพูดมานี่ความจริงทั้งนั้นนะจ๊ะเมียจ๋า ทำไมทนฟังไม่ได้หรือยังไง”
“ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณพูดมาซะหน่อย อย่ามาหาความกันนะ”
“โอ๊ะโอ่!!! ผมก็ลืมไปว่าคุณความจะเสื่อม สงสัยจะต้องทบทวนความจำกันสักหน่อยแล้วมั้งเมียจ๋า มาเถอะจ้ะมาให้ผัวกินอีกรอบหนึ่งนะคราวนี้จะทำให้จำไปจนวันตายเลยทีเดียวว่ารสลิ้นของผัวน่ะมันวิเศษขนาดไหน มามะที่รักมาเดี๋ยวนี้เลย”
“ฝันไปเถอะไอ้ผัวบ้ากาม!!!”
น้ำเสียงเข้มๆ กล่าวรอดไรฟันออกมาเป็นการห้ามปรามคนบ้ากามของเธอ เท่านั้นยังไม่พอเท้าเล็กๆ นั้นได้กระทืบลงไปกลางเท้าใหญ่ของเขาอย่างเต็มแรงจนเจ้าตัวคนถูกกระทำนั้นถึงกับร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวด
“โอ๊ย!!! ทำร้ายผัวได้ถึงขนาดนี้เลยหรือคุณเมีย…อย่าหนีไปไหนนะกลับมาให้ผัวชำระความก่อนเดี๋ยวนี้เลย”
เจ้าของเสียงโอดครวญร้องลั่นพูดปาวๆ ตามหลังภรรยากำมะลอที่รักของตนซึ่งเธอนั้นกำลังเดินนวยนาดด้วยมาดนางพญาหมายจะออกจากห้องนอนนี้ไป แต่ก่อนที่เธอจะก้าวผ่านประตูนั้นเธอได้หันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่สามีจอมเจ้าเล่ห์ของเธอเป็นการเยาะเย้ยและเดินเชิดหน้าออกไปอย่างสวยๆ ไม่หันกลับไปมองคนที่ยืนกัดฟันกรอดๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยวอยู่ตรงนั้นอีกเลย