“ถ้าอย่างนั้นเกดเกดไปหากาแฟให้พี่ภีมดีกว่า แล้วพี่ภีมอยากได้ขนมหวานอะไรด้วยมั้ยคะ”
นี่คือสิ่งที่เธอคิดได้ตอนในหัวสมองมีแต่สีขาวโพลน รอยยิ้มเบาๆ แต่ดาเมจหนักมากของสามี เธอจะเกลียดเขาก็ตรงนี้ล่ะ เกลียดที่เขาขี้อ่อย
แล้วก็เกลียดตัวเองด้วยที่…!!
“ไม่ดีกว่าค่ะกาแฟ แต่ขนมหวานนี่น่าสนใจนะคะ”
ร่างเล็กขยับลุก แต่แทนที่คนตัวโตจะปล่อยให้เธอได้ไปทำอย่างใจ ตรงกันข้ามกลับกระชับอ้อมกอดไว้แน่นขึ้น
“ป้อนพี่หน่อยสิคะ”
“…”
“หืม”
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยในลำคอเหมือนถามย้ำ มาล่อให้เธอตกลงหลุมอยากหื่นกับเขาไปแล้ว แล้วเธอจะทำอะไรได้ เพราะพี่ภีมนั่นล่ะ พี่ภีมนั่นล่ะที่ผิด เป็นความผิดของเขาคนเดียวเลย คนนิสัยไม่ดี
จากจูบที่นริศราเป็นคนเริ่มต้น ภีมภัทรค่อยๆ ถอนริมฝีปากจุมพิตออกจากริมฝีบางแดงระเรื่อ แล้วก้มลงไปกดจูบลงบนแก้มแดงไม่แพ้กันของคนขี้อายไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตากัน เสียงทุ้มเย้า เขายิ้มในตา
“ให้โอกาสหนีได้นะคะ แต่ถ้าไม่หนีตอนนี้ ก็จะหนีไม่ได้แล้ว”
ราคา
289 บาท
เพิ่มลงในตะกร้า