"ฉันขอโกษ คำขอโกษมันพูดได้ไม่ยาก
แต่พอต่อหน้าเธอฉันพูดไม่ออก ต้องรวบรวมความกล้า
จนเกือบจะเสียเวลาไปโดยไม่มีอะไรดีขึ้น
ในชีวิตนี้ฉันไม่เคยต้องงังใคร ไม่รู้ว่าต้องทำย่งไง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเวลาเราแคร์ใครมาก ๆ
ทุกครั้งที่ง้องมองคน ๆ นั้นแล้ง 'หัวใจ" เด็นแรงแค่ไหน"
สองมือของเขาอยากรั้งเรอเอาไว้
ยิ่งจ้อมแขนอยากคว้ามากอดมากเท่าไร
ต่อให้พูดคำว่าไม่อยากให้เรอไป เพราะถึงยังไง
บทสรุปสุดท้าย...ไม่ใครก็ใครที่ต้องเดินจากกันไป