ใครจะไปคิดว่าการออ อกตามหาบตตรีสำรองกล้องก้อนหนึ่ง จะทำให้นักข่าวสถานีโทรทัศน์อย่าง "อวิ๋นเยี่ยนหุย" ย้อนเวลากลับไปอยู่ในร่างเด็กรัชสมัยซ่ง และเพื่อที่จะได้กินดีอยู่ดี
เขาจึงตั้งปณิธานว่าต้อรีบเติโตอย่างอย่างมีคุณภพ แวินาทีต่อมากลับได้ข่าวว่าโรงรับเลี้ยงเด็กที่แม่ของตนทำงานอยู่กำลังจะปิดวลง! "เจิ้งผิง" แม่ของเขาตัดสินใจรับเลี้ยง "ซวง
" และ "เสียวเปา" เด็กพร้าที่เหลืออยู่อีกสองคน ต่อมาไม่นานนางกลับต้รับข่าวร้ายาสามีไปทำงานแดนไกลเยชีตแล้ว แม้เศร้โศกสียใจ ว่าจำต้องหาทางเลี้ยงครอบครัวสี
ชีวิตนี้ไปให้ได้!
ในช่วงวิกฤติ "ได้ซื้อเหลียวหราน" ที่ต้องตาอเยนหุยพสันนมือเข้าช่วยเหลือ พวกเขาได้ "วัดาเซียงกั๋ว" ฮันเป็นวัดแห่งราชวงศ์เป็นที่งพิง และอวิ๋นเยี่ยนหุยก็ได้ใช้ทักษะความรู้
ในยุคปัจจุบัน มาพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ในต้าซ่งของเขาให้อยู่อย่างสุขสบาย แม้อายุยังน้อย แต่กลับคลุกคใช้ชีวิตจนเข้ากับเมืองคเฟิงได้สำเร็จ เขากลายเป็นผู้มีความสามารถตัว
น้อยที่สร้างความมั่งคั่งและสร้างช็อเสียงให้กับวัด
ในทุก ๆ วันไม่เพียงได้ทานอาหารประณีตลิศรส แต่ยังศึกษาค้นคว้าผลิตภัณฑ์ครีมพอกหน้าขาวออกสู่ตลาดได้ด้วยความปังเอิญ มันไม่เพียงเป็นที่นชอบแย่งชิงของเหล่าแม่นางน้อย
ใหญ่ ขนาดชายหนุ่มผู้ที่ผิวถูกแดดผามายังต้องการ...เยวน:! ผิวต่ำเช่นนี้ตั้งแเกิด? ทั้งยังแซ่เปา? และเพรา: "คดีองผีสิง" จึงทำให้เขาถูกปลดจากตำแหน่งราชการ? หรือว่าชายหน้า
ดำคนนี้จะเป็นใต้เท้าผู้ยิ่งใหญ่คนนั้น คนที่เขาต้องผูกสัมพันธ์อันดีเผื่อไว้ในอนาคต?! ท่านเปาบุ้นจิ้น?