นิยายรัก (ลับ) ฉบับอัญญาณี Part 2 พิศวาสทาสคนเถื่อน / อัญญาณี / ใหม่
“ฟิ้วววว...” เสียงแส้ฝ่าอากาศลงมากระแทกกับที่นอน ทำให้ร่างเล็กของหทัยกาญจน์สั่นไปทั้งตัว ใบหน้าซีดเผือดและเปื้อนไปด้วยน้ำตา มองแส้ตาเหลือกลาน ก่อนจะเงยหน้ามองเจ้าของมือที่ถือแส้ ที่เวลานี้ใบหน้าแดงก่ำ แข็งกร้าว ดวงตาของเขาจ้องมองเธอไม่กระพริบ
“ฉันเตือนเธอแล้วนะว่าอย่าคิดไปร่านกับคนอื่น ฉันสนองให้เธอถึงอกถึงใจไม่พอหรือไงถึงต้องไปนอนแบให้มันเอา เลวไม่มีสิ้นดี มักมากไม่รู้จักพอ”
เสียงแข็งกระด้างห้วนจัดพูดจบ เสียงแส้ก็แหวกอากาศมากระทบกับที่นอนข้างกายเธอ ปลายแส้โดนผิวเนื้อนวลขาวจนเกิดรอยแดง
“ฟิ้ว...โอ๊ย” ความเจ็บทำให้เธอร้องอุทาน เขยิบตัวออกห่างแส้เส้นนั้น แต่เธอจะหนีไปไหนพ้นเมื่อข้อมือทั้งสองข้างถูกพันธนาการไว้ด้วยกุญแจมือ “พราวไม่ได้ทำอย่างที่พ่อเลี้ยงคิดนะคะ พราวไม่ได้ไปนอนกับใคร ฮือ”
เธอพูดความจริง ไม่ได้สร้างคำเท็จแต่อย่างใด ทว่าคนที่กำลังโกรธปนหึงหวง แล้วยังมีเรื่องฝังใจมีหรือจะเชื่อ คำแก้ตัวของหทัยกาญจน์ยิ่งเพิ่มความโกรธากับเขามากขึ้น เพลิงทิ้งแส้ลงบนพื้น ก้างขึ้นมาแล้วทำในสิ่งที่เธอไม่คาดคิด
เขาบีบคอเธอ…
ราคา 400 บาท